ආලවන්ත නෙත් විදා මන්දහාස නංවනා

ආලවන්ත නෙත් විදා මන්දහාස නංවනා
සදකින්නරී සුන්දරි මුතු පලස මත දිදුලනා
මනබන්දනී නන්දනි මුතු පලස මත හිනැහෙනා

සදකැන් හොරෙන් මුව තවරලා
මල් මල් ගවුමකින් ගත සරසලා
ඉදිකඩ උඩින් තරුනෙත් වසා
මතකයි තවත් අපි හිනැහුණා
මතකයි....තවත් ඔයා හිනැහුණා

සිහිලැල් සුළං ‍රැල්ලක එතී
වනමල් උයන් හැරදා අප සිටී
මතකෙන් මකා අපි පෙම් කළ හැටි
මතකයි ඔයා මං හැරගිය හැටී
මතකයි...තවත් ඔයා හිටි හැටී

ආලවන්ත නෙත් විදා.......